Van Supersport naar Minisport – NK Stadskanaal

Waar veel coureurs na hun race carrière kiezen voor de motorcross, kiest oud Dutch Supersport coureur Martin Domburg voor de Minibike motorsport. Een razendsnelle vorm van motorsport die tot op heden in zijn ogen te weinig aandacht heeft gekregen. Daarom verteld Martin in een Column over zijn overstap van de snelle Supersport naar de minibikes.

 

 

De afgelopen maanden kreeg ik veel de vraag waarom ik nu in hemelsnaam heb gekozen voor de minibike en of ik er wel een kick van zou kunnen krijgen. Ik snap die vraag heel goed want dat heb ik mezelf ook heel lang afgevraagd. Ik geef zelf al een paar jaar les bij de junioren samen met Marco van Houtum. Vorig jaar kreeg ik de mogelijkheid om de pocketbike zelf eens uit te proberen, mijn eerste indruk hiervan was heel vreemd. Hoe kan zoiets klein zo bloedsnel zijn? Waarop ik reageerde dat ik na mijn carrière mezelf wel op zo’n fietsje rond zie rijden…. Hoe gaat de gezegde ook al weer? Juist ja, belofte maakt schuld.

 

Drie weken geleden heb ik bij Mabo Tuning mijn 18pk sterke DM Factory R Midibike in ontvangst mogen nemen. Een mooi stukje techniek wat zeker niet onderdoet voor een wegracer. De kleine motor weegt rond de 20 kilo en heeft de opbouw van een GP motor. Maar nog steeds bleven de twee grote vragen aan me knagen: Hou ik het wel vol en geeft het me de kick die ik wil…..

Zondag 26 augustus kon ik een shake-down doen op Stadskanaal. Hier kon ik maar een paar sessies rijden vanwege het slecht weer echter de eerste ronde waren om nooit meer te vergeten. Als een zak aardappelen zat ik opgevouwen op een 50 cm hoog motortje om mezelf met ruim 70 km/h de eerste bocht in te sturen. Vreselijk wat een snelheid, het voelde alsof ik met 140 km/h de stekkenwal in Assen door moest. Ook de snelle opvolging van de bochten geven je geen moment rust en ik bevond mezelf in een lange roes van optimale concentratie. Niet normaal wat een aanslag op je reactievermogen is zo’n kartbaan. Door de goede ondersteuning van Team Gelderland ter plaatse wist ik snel vrienden te worden met de kleine pocketbike en ging het steeds sneller en leuker worden. De houding op de minibike is een geval apart, je moet je enkels echt omvouwen zodat ze plat tegen de kuip staan. Dat blijkt nog moeilijker te zijn dan je zou denken, en pijnlijker.

 

Ik was klaar voor mijn vuurdoop op 1 september in Stadskanaal tijdens de NK Minibikes. Aandachtspunten voor mezelf dit weekend zijn de houding en het verzitten zodat ik platter door de bocht kon gaan. Dan vertellen de toppers uit het NK even doodleuk dat ze als ze echt snel rond rijden met zowel het voorwiel als het achterwiel glijden…….. Als ik dat met de Supersport zou doen……slik.

 

Zaterdag 1 september, mooi zonnig weer en ik ken nog weinig zenuwen maar vind het wel spannend. Omdat ik beginnend ben heb ik mezelf voor maar zestig euro ingeschreven voor de Senior plus klasse. Volwassen hobbyisten die voor hun plezier racen. De minibike kent vier categorieën rijders: Jeugd en aanstormende Rossi’s in de Junioren, de volwassen plezier racers in de Senioren, de Puristen in de Zelfbouw klasse en de echt snelle rijders en aanstormend talent in de koningsklasse Open 40/50. De dag bestaat uit vijf manches: vrije training, twee kwalificaties en twee races.

 

Sta je dan met je goede gedrag, een krachtbron met een power/gewicht verhouding van 1:1 en een overenthousiaste ADHD-er klaar om losgelaten te worden…..

 

De eerste vrije training was er een om meteen in te lijsten. Ik begon meteen goed door het hele veld in te halen. Whaha hier ben ik dan!!! Mijn euforie duurde niet lang want al snel werd ik ingehaald en van de 9 deelnemers sloot ik de training als zesde af met een tijd van 30.6 seconde. Ik word begeleid door een groep vrienden die me echt de juiste kant op hielpen. Voor de eerste kwalificatie werd door hun gekozen om een groter achter tandwiel te monteren. Dit hielp in de kwalificatie aanzienlijk waardoor ik snel in een mooi ritme wist te komen en mezelf naar een derde tijd wist te rijden met een tijd van 29.9 seconde. Voor de tweede kwalificatie hebben we nog een tandje groter gemonteerd en ook hiermee wist ik mijn tijd te verbeteren met een paar tiende en veroverde ik wederom de derde plaats op 0.4 seconde verschil met de pole.

 

Dan de races… dat bleek toch even een ander verhaal want hoe start je nu met zon klein vliegje. Omdat het een baan is waar inhalen moeilijk is hebben we nog een tandje extra gemonteerd zodat ik bij de start de kop zou kunnen pakken. Dan kon ik de rest wel voor blijven. Maar dan moet je wel goed weg zijn….

 

Daar sta je dan, aan de start van je allereerste race op een minibike. Word het de linker voet op de step of de rechter… of zetten we de beide voeten op de grond om af te zetten…… SHIT RUK!!!! Het licht was al uit SLAAPKOP GAS OP DAT DING!!!! Als vierde stuurde ik de eerste bocht in en ik voelde een adrenaline rush komen die ik al een lange tijd niet meer had gehad. Ik kon de groep volgen en gretig bleef ik er achter. Verdomd, ze gaan echt hard rond, maar dit ga ik redden dacht ik in mezelf hardop. Totdat ik in de derde ronde mijn eerste inhaal actie wilde maken. Slechte keuze want de achterkant kwam omhoog en brak volledig weg waardoor ik met man en macht kon voorkomen dat de eerste race zou eindigen in het gras. Omdraaien en volgas door achter de kop aan, en een ronde later ervaarde ik mijn eerste echte kick. In de snelle eerste bocht begon het motortje te driften, gaaffff!!!!! Dat was leuk. Dit bouwde ik uit en ik liep wat op de groep in. Maar helaas kan driften ook te ver gaan en een ronde later kreeg ik mijn eerste bijna highsider. Jammer want nu ging ik teveel fouten maken en werd het gat met de kop te groot om bij te trekken. Wel ervaarde ik hoe het is om te glijden met de achterkant en ook met de voorkant. De vierde bocht is een dubbele linker en bij insturen voelde ik de voorkant wegglijden. Op de supersport zouden dan alle alarmbellen afgaan, maar nu niet. Volledige controle in het frame gaf me het vertrouwen om te laten glijden en als vanzelf vind de minibike zijn lijn terug en vervolgde ik mijn weg. Als 4^e finishte ik flink uitgeput mijn eerste race. Man wat een indrukken en wat een ervaring.

 

Voor de tweede manche koos ik weer voor een tandje minder voor meer rust in het frame. De race is lang en vermoeiend en de motor was erg giftig in de eerste race. Wat meer rust in het frame zou ervoor moeten zorgen dat ik de race wat langer vol kon houden.

 

De start van de tweede race was echt goed, ik moest als vierde starten en kon deze positie vast houden. Ik zat de kopgroep op de hielen en was bezig om mijn eerste inhaal actie te plannen. In de derde ronde zag ik een gaatje in de inmiddels door mijzelf omgedoopte glijbocht. Ik stuurde de motor aan de binnenkant maar verremde mezelf compleet. Ik zette de achterrem bij en kon zo toch de exit blokkeren en de derde positie overnemen. Nu het gas erop en rap wat!!! Mijn euforie duurde niet lang helaas. In de bocht voor start finish zit een chicane waarin ik te hard aan de voorrem trok. Mijn achterkant brak weg en een speedwhobble stuurde me rechtdoor richting de bandenstapel. Met veel moeite wist ik deze te ontwijken en stuurde ik terug de baan op. Helaas was ik de derde plek kwijt en mijn belager was al in de eerste bocht. Ik vermande mezelf en ging er achter aan. Ik kwam in een fijne roes waarin ronde na ronde alles leek te kloppen en al glijdend reed ik het gat steeds iets verder dicht. Helaas kon ik het gat niet ver genoeg dichten dat ik een aanval op het podium kon maken en finishte ik zeer tevreden op de vierde positie met wederom een klein verschil op de kop.

Een mooie afsluiter van een erg mooie dag waarin ik een duidelijke conclusie kan trekken over de minibike motorsport: DIT IS GAAF. Nee, het geeft niet zo’n kick als het racen op een supersport of Superbike en nee het is fysiek lang niet zo zwaar. Maar de funfactor is enorm hoog, en de snelheid is spectaculair hoog. Ik heb me de broek omlaag gelachen en heel veel plezier gehad. Ook het feit dat je het hele jaar kan rijden en de kosten relatief laag zijn maakt het even leuk als racen op een grote motor. Ik heb mijn conclusie getrokken en ik ga hier zeker mee door. De volgende keer is op 28/29 september op het Juniortrack Assen. Ik kan al niet wachten.

Ik wil mijn speciale dank uiten aan de Familie van Hees, familie van Houtum, Familie van Rixtel, Maarten Hendrikx en Barry Wassink voor hun hulp en support deze dag.

Groetjes Martin #95

Hier volgt een kleine selectie aan foto's met dank aan Hanne van Hees. Voor meer foto's kunt u terecht in het fotoboek op www.domburg-racing.nl

Martin Domburg zet zich in voor de Minibike wegracesport

Oud Dutch Supersport coureur Martin Domburg maakt zich als KNMV Motorsporttrainer hard voor de Minibike wegracesport. Een kweekvijver voor jong talent waar alle huidige toprijders hun oorsprong hebben gevonden. Dat de kleine mini motoren de bakermat zijn van de toekomstige GP rijders is al bewezen. Hiervoor maakt Martin zich met twee andere trainers hard bij de NK Minibikes onder begeleiding van RAP Holland.

Martin werd in 2010 na een zware crash gedwongen zijn ONK Dutch Supersport carrière te pauzeren waarna hij zich toelegde als teammanager van Domburg Racing. Het team wat in 2009 met Roy ten Napel het ONK kampioenschap wist te winnen kwam in 2011 uit in het EK Superstock kampioenschap. Meerdere malen heeft Martin getracht zijn carrière weer op te pakken maar helaas gooide de financiën telkens roet in het eten. Een bittere pil voor de inmiddels 29-jarige coureur:

“Ik heb veel mooie momenten meegemaakt waarbij ik mijn ouders zeker niet mag vergeten. Maar na mijn crash in 2010 lag het financieel even stil en ondanks dat ik de motor heb staan krijg ik mede door de recessie de motor niet aan het rijden. Het is zuur en zeker omdat ik weet dat ik nog veel meer had kunnen presteren.”

Ondanks dat is hij zeker niet weg geweest uit de motorsport:

“Buiten mijn rol als teammanager en deelname aan de werkgroep circuitveiligheid van de KNMV ben ik ook actief bij de KNMV als Motorsporttrainer. Hierbij ben ik in contact geraakt met de minibike onder auspiciën van de RAP Holland. Stiekem ben ik wel een beetje verliefd geworden op deze kleine motoren waarbij je niet alleen volwassenen ziet rijden op ruim 20 pk sterke fietsen maar vooral ook de kleintjes in de junioren klasse.”

Samen met motorsporttrainers Marco van Houtem en Ruud Groeneveld maakt hij zich dan ook hard voor de wegracesport door de basis aan te pakken.

“Ik geloof erin dat je geen goed product kan geven als de basis niet goed is. Voor de wegrace ligt de basis bij de minibikes. Kinderen van 6/7 jaar die op standaard minibikes kuip aan kuip het duel aangaan leren erg veel. Dit nemen ze mee als ze later in de NSF of Moriwaki gaan rijden. Vele toppers hebben deze methode al bewezen. Toch is deze sport een ondergeschoven kindje geweest in Nederland terwijl in Italië en Spanje deze sport erg belangrijk is.”

Afgelopen weken in Spanje het EK gereden en daar presteerde de Nederlandse delegatie erg goed met een 8^e plek voor Luc van Rixtel in de Open 50 klasse. Dat zijn minibikes met ruim 26 pk en het gewicht van een vlieg. Topsnelheid ligt ruim boven de 100 km/h.

Maar de minibike is niet alleen voor kinderen, ook volwassenen vinden er hun kick. Er is een klasse voor de volwassenen die willen rijden waarbij de strijd ongekend hoog is. Niet gek als je bekijkt dat het een erg snelle sport is die ontzettend betaalbaar is.

“De betaalbaarheid is echt ongekend voor wegrace begrippen. Voor de kosten van een enkele ONK race rijd je in de minibikes meer dan een heel seizoen. En echt niet dat het saai is, ik heb het een paar keer mogen proberen en de snelheid gecombineerd met de kartcircuits geeft echt wel een grote kick. Daarbij kan je het hele jaar door elke week wel ergens rijden dus er is erg veel rijtijd.”

Deze aanraking met deze sport heeft er voor gezorgd dat Martin zelf ook in actie gaat komen.

“Jazeker, ik heb zo’n vliegje aangeschaft. Er is niks leuker dan met de junioren meerijden als je ze training geeft en daarbij zal ik zelf ook deel gaan nemen met wedstrijden. Gewoon voor de fun en om het spelletje beter te begrijpen.”

Wil je de minibikes in actie zien? Er zijn vaak trainingen door het hele land en dit kalenderjaar staan er nog twee dubbele wedstrijden op het programma. Op 1 september in Stadskanaal en op 29 september in Assen. Meer informatie vindt u op www.rapholland.nl

www.martinenellen.nl vernieuwd!!!!

Na lange tijd is het dan eindelijk gelukt en met volle trots presenteren Ellen en ik onze nieuwe website. We zijn er al een lange tijd mee bezig en het resultaat is er ook naar. De site is nog niet geheel ingevuld maar de lay-out evenals informatie en motorsport zijn al wel helemaal gereed.

De website moet een portal worden waarin we ons leven met de wereld willen delen. Ellen is vooral erg creatief en zal haar creaties showen en ook ons toekomstige kind zal wereldwijd bekend worden via martinenellen.nl. Martin zal zijn drukke leven proberen tentoon te stellen aan de wereld via de website en sociaal media. Martin kent een leven met extremen, aan de ene kant zijn voorliefde voor elektronica en modelspoor en aan de andere zijde een honger en ongekende passie voor motoren en snelheid.

Aanvankelijk wilden we de site pas online zetten als alles pagina’s waren ingevuld. Echter ging hier meer tijd inzitten dan gedacht en nu de datum nadert dat we ons kleine wonder mogen verwachten wilden we de site toch online zetten. We hebben ervoor gezorgd dat de belangrijkste pagina’s zijn ingevuld en op die manier kunnen we iedereen toch op de hoogte houden van ons leven en natuurlijk de kleine op komst!!! Vooral de komende weken worden spannend omdat Ellen rond Pasen is uitgerekend J Via onze website houden we iedereen op de hoogte met verhalen en foto’s.

De overige pagina’s worden ondertussen gewoon aangemaakt en via de home pagina houden wij u op de hoogte welke pagina’s zijn bijgewerkt. Dat houdt het toch een beetje spannend en geeft je een

Via ons gastenboek kunt u een berichtje achter laten aan ons :P (oftewel doen, tenzij je geen geweten hebt )

Groetjes Martin en Ellen

www.martinenellen.nl

U wilt het niveau van de Nederlandse motorsport omhoog halen. Mag dat?

Al een geruime tijd schreeuwt de Nederlandse wegrace motorsport om een hoger niveau. Het huidige klimaat voor de motorsport is zodanig droevig dat het werven van sponsoren moeilijker is dan het behouden van je huwelijk. Nu zijn er een handjevol mensen in Nederland die dit zat zijn en op zoek zijn naar antwoorden om deze vervolgens bij de heren coureurs neer te leggen. Maar wat een goede Nederlandse traditie is dat verandering geld kost en ja dat mag niet…. Eerst kraken we het af, dan pas denken we verder.

Zo ook nu weer, er ligt een voorstel om de Dutch Superbike qua regelement gelijk te trekken aan het IDM. De door duizende masaal bezochte races in Duitsland en door TV en media gecoverde evenementen zijn een slecht voorbeeld volgens velen. De "kostenverslindende" aanpassingen aan de motoren zijn de doodsteek voor het ONK. Daar ben ik het niet mee eens en in tegenstelling van wat ik normaal niet doe heb ik dit maal eens gereageerd op een van de orums waar deze discussie loopt. Het volgende heb ik geschreven.

Normaal reageer ik niet zo snel op het forum, echter in dit geval wil ik graag mijn mening delen.

Deze discussie is er een die er aan zat te komen en ik kan niet anders dan beide zijden gelijk geven. Het kost meer geld, de motoren worden minder betrouwbaar en dat drijft de kosten omhoog.

Maar aan de andere kant heeft het veel voordelen:

1.       Als de motoren gelijk zijn aan het IDM zorg j ervoor dat alle merken kans maken op het kampioenschap. Gevolg: spannendere wedstrijden, meer publiek, meer inkomen, meer aanzien, meer media, makkelijker sponsoren werven etc…

2.       Het word voor IDM rijders interessant om mee te doen wat wederom de punten van hierboven genereerd.

3.       De motoren zijn ook in Duitsland te verkopen voor het IDM, en andersom ook. Betere uitwisseling en daardoor eerder kans je fiets te verkopen.

Want laten we heel eerlijk zijn, waarom heeft het BSB, IDM en CIV zoveel aanzien? Omdat de races spannend zijn. Elk merk kan kampioen worden. Bij de BSB is Yamaha kampioen en Suzuki en Honda steden mee. In het IDM is KTM groot waarna de BMW, Ducati, Yamaha en Honda grote spelers zijn. Publiek trek je aan door ze iets te bieden waar ze binding mee hebben. Dat is niet het poppetje maar het merk. Kijk naar de gemiddelde BSB fan, die loopt met een T-shirt van hun favo merk en gaan naar de races om hun merk te zien strijden voor de overwinning. Dat er dan een J. Hopkins op zit is bijzaak, volgend jaar zit Hill erop en dan is die persoon nog steeds fan van dat merk. Hier in Nederland?? Alleen vaste fans en vrienden die komen kijken. Waarom? Omdat de uitslag van te voren al wel bekend is…

Ga je kijken naar de stock, dan spelen BMW, Ducati en Kawasaki wel erg “vals”. Afgelopen jaar in het EK waren het telkens die merken die de blokken kapot hadden. Althea bijvoorbeeld heeft meer dan 10 blokken versleten, BMW ook ongeveer. Maar dat niet alleen, die apparaten zitten vol met TractionControl, WheelieControl, LaunchControl. En de rest, die moet het hebben van de rechter pols en stuurtalenten. Het is niet voor niks dat de FIM heeft gezegd dat vanaf 2012 elke rijder over een heel seizoen maar drie blokken verzegeld aan mag bieden. Nu zit er voor Ducati, Kawasaki en BMW niks anders op dan het vermogen terug te schroeven zodat de blokken langer mee gaan dan 1 race.

Dat is een voordeel wat de Europesen hebben t.o.v. de Japanners. Die kampen nog met de gevolgen van de ramp en het opstarten van een nieuw productlijn kost veel meer dan het ze oplevert.  

Er moet gewoon iets gebeuren om Honda, Yamaha, KTM en Suzuki dichter bij Ducati, Kawasaki en BMW te krijgen. In het EK kwamen ze er niet eens aan:
Monza:
BMW: 326 km/h (biaggi reed een top van 332 km/h op zijn aprillia) !!!!!!!
Ducati: 320 km/h
Kawasaki: 320 km/h
Honda: 298 km/h
Yamaha: 305 km/h

Dat is een verschil van meer dan 20 km/h. geen wonder dat Aprillia, Suzuki en KTM niet meer mee rijden in het EK.

Dat kan door BMW, Ducati en Kawasaki te beperken op 190 pk of afschaffing van de TC, WC en LC. Maar dan schiet je het race doel toch voorbij? Kies dan ervoor om iets meer te investeren en zet het niveau gelijk aan het IDM. Want deze actie zal ook een gevolg hebben dat we een basis hebben voor mooie en spannende wedstrijden waarbij publiek getriggerd word om te komen kijken. Want als je van te voren al weet wie er gaat winnen…..

Als een coureur op een minder snelle fiets een veel snellere motor bij kunnen houden, komt hij gewoon sneller de bocht uit....... *feit* brengt ook meer risico met zich mee en kosten.

Dat is stap 1, de volgende stap word weer eentje dichter bij een ONK waardige status. Want vraag jezelf eens af: Wil je doelloos racen voor een handjevol publiek en elk jaar weer vechten om sponsoren te werven ? Als er meer publiek komt word het voor jezelf ook leuker om te racen en worden je sponsoren sneller warm met als gevolg meer budget. Dat vraagt wel om een investering van ons allemaal en ik vind zelf dit een stap in die richting.

Ik vind dat Nederland eens verder moet gaan kijken dan zijn eigen portemonee of capaciteit. Zo komt nedelrand nooit op een hoger plan. En dat speelt 1-op-1 door naar toekomstige talenten. De DSBK en DSSP zijn de koningsklassen!!! Geen Cupclasse

Daar ben ik er zelf ook een van. Ik doe komend jaar hopelijk een paar keer mee als ik het budget voor elkaar krijg. ik doe dit op een Fireblade van 2009 zonder kit. Dus ik maak geen kans, des te mooier is het als het wel lukt. Heb ik er dan niks te zoeken? Dat weet je pas als jer er ook daadwerkelijk rijd.

Ik schreef het niet vanuit mijn eigen voordeel maar in het voordeel van het ONK.

De Honda zal er voordeel uit halen, de BMW en Ducati zijn standaard al voorzien van erg scherpe nokkenassen. je moet het zo zien. Honda en Yamaha (en veel anderen) maken een motor voor op de weg, wij halen er de spiegels vanaf en gaan ermee racen. BMW en Ducati maken een racemotor en wij zetten daar spiegels op om op de weg mee te rijden.

Dus wil je je motor standaard houden omdat je geen geld hebt voor nokkenassen en toch mee willen doen: Koop een Duc of BMW Dan heb je die nokkenassen niet direct nodig maar kan je met 200+ pk het meeste winnen met de electronica lijkt mij.

Maar om de rijders die een ander merk rijden een kans te geven zijn nokkenassen echt een must. Dus om het even ben je evenveel geld kwijt.

Een Duc en BMW zijn duurder dan de rest. Dus ook nu geld het dat wil je winnen dan heb je meer geld nodig. Dan kan je het ook zo zien. Als je dan je Honda moet voorzien van nokkenassen ben je ook meer geld kwijt maar ongeveer net zoveel als dat je een BMW of Duc in stock trim neer zet. Dus aan die rijders de keuze.....

maar dat is mijn mening, wat iedereen ermee doet moet die zelf weten J Zelf zou ik het hele verhaal nog wat verder willen voeren: Een qualificatienorm verlaging naar 107%. Waarom zou iemand die na 5 rondes als word gelapt mogen starten in de koningsklasse van de Nederlandse wegrace? Heeft allemaal te maken met geld……… Het is verdomd handig maar soms stront vervelend.

Vanuit een bloedheet motorsporthart, ben ik toch weer trots dan Nederlanders zichzelf blijven

Groetjes Martin